ก่อนหน้านั้น ตอนที่ยังไม่ได้สนใจการถ่ายรูป มีโอกาสไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆมากมายทั้งในและต่างประเทศ แต่ไม่เคยได้เห็นอะไรเลย เข้าทำนองคำพูดที่ว่า "ย้ายที่เที่ยวหาที่กินเหล้า" ซะมากกว่า
ภาพบางภาพเราเห็นแล้วอดยิ้มไม่ได้ แต่บางภาพก็สะเทือนใจเพราะไปตรงกับภาพที่เราไปเที่ยวกับคนรู้ใจ ซึ่งตอนนี้เขาไม่อยู่แล้ว
แต่ทุกภาพก็มีค่าทางจิตใจของเราเสมอ ภาพที่ดีก็พัฒนาต่อ ภาพที่ไม่ดีก็แก้ไข อย่าไปทำอีก เหมือนที่เรารู้ว่า การที่เราเสียคนรักไปเพราะสาเหตุอะไร ก็อย่าไปทำกับใครอีกก็เท่านั้น
ปัญหามีอยู่ว่า ภาพถ่ายเราถ่ายได้เรื่อยๆ แต่ความรักมันไม่ง่ายที่จะมีใหม่ได้เรื่อยๆ เพราะถ้าเรามีใหม่ได้เรื่อยๆเขาไม่เรียกว่าความรักหรอกครับ ส่วนจะเรียกว่าอะไรนั้น เพื่อนๆเลือกคำใช้ได้เองตามอัธยาศัยครับ ส่วนผมนึกคำพูดนั้นไม่ออกจริงๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น